ശീലം തെറ്റിയല്ലാതെ എങ്ങനെ ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിക്കു പെയ്യാനാവും!
കാഴ്ചയില് ഒരു മഞ്ഞു കാലമുണ്ട്
കണ്ണടച്ചാല് ഒരു വേനല്.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ ശരീരം ചൂടു പിടിക്കുന്വോഴൊക്കെ
മനസ്സില് മഞ്ഞു പെയ്യും...
മഞ്ഞിന്റെ മനസ്സില് തണുത്ത വിരല് തൊട്ടപ്പോള്
കൈപ്പൊള്ളലേറ്റു.
ശീലം തെറ്റാതെ ഇന്നലെ അവളില്
മഴ പെയ്തുപോലും
ഇനി മരം പെയ്യുന്ന കാലം.
എന്നിട്ടും മഴക്കാടുകാണാന് അവളെന്നെ വിളിച്ചില്ല.
ക്ഷണിക്കാതെ ഞാനെങ്ങനെ
മഴത്തുള്ളി നുണയും?
ചില ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിലെ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന വേനല് നിലങ്ങള്
ഉര്വരതയുടെ താഴ്വരയിലേയ്ക്കുള്ള
ദിശാ സൂചികകളാണ്...
ഉറക്കത്തിനും പകലിനുമിടയിലെ
രാത്രിയുടെ ദൂരം
ക്രമം തെറ്റിയ ഒരു കാലവര്ഷത്തില് അവസാനിക്കും.
മഴയും മഞ്ഞും പരസ്പരം ആത്മാവ് തൊടുന്വോള്
വേനല് ഇളം തണുപ്പിന്റെ പുതപ്പിലായിരിക്കും.
അപ്പോള് കാഴ്ച,
ശീലങ്ങളുടെ വസ്ത്രമുരിഞ്ഞ്
കണ്ണടച്ചില്ലുകളില്
മഞ്ഞിന്റെ ചിത്രം വരയ്ക്കും!