പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞൊരു പ്രണയത്തെ സ്വന്തമാക്കിയതിന്‍റെ
നിശബ്ദതയില്‍ നിന്ന്
മനസ്സ് ഇതുവരെ പുറത്തു വന്നിട്ടില്ല...
ഉള്ളിനെ ഉര്‍വരമാക്കിയൊരു പെണ്ണിന്‍റെ ചിത്രം
കണ്ണട ചുല്ലുകളെ ഉടച്ച് പടരുന്നു...
കാറ്റു വീശാത്ത ഇടങ്ങളില്‍ നിന്നെല്ലാം
ഒരിലയനക്കത്തിന്‍റെ ഒച്ച പോലുമില്ലാതെ അവളെന്നോട് സംസാരിക്കുന്നു.
വിരല്‍ത്തുന്വില്‍ ഒരു മഴത്തുള്ളി വീണു!
മനസ്സിന്‍ പിന്നെയൊരു മഴക്കാലം...
വാക്കുകള്‍ മഞ്ഞിന്‍റെ തണുപ്പോടെ
പെയ്തുവീഴുന്നു...
കാഴ്ചയുടെ ശിഖരങ്ങളെ മറച്ച്
മനസ്സിന്‍റെ ഇലത്തുന്വുകളില്‍
പ്രണയം അനാദി കാലത്തോളം പുണര്‍ന്നിരിക്കുന്വോള്‍,
കാറ്റാടി മരത്തണലില്‍ ഞങ്ങള്‍
പരസ്പരം കോര്‍ത്തിരിക്കട്ടെ!
ചുംബനം നിന്‍റെ കണ്ണുകളില് തുടങ്ങി,
കാല്‍വിരലില്‍ അവസാനിക്കുന്വോള്‍
ഇടയില്‍ വീണ സ്വര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍
ഒര്‍മ്മയില്‍ ഇടക്കൊക്കെ മഴ പെയ്യിക്കട്ടെ...!
ഞങ്ങള്‍ അപ്പോഴും മനസ്സിന്‍റെ മഞ്ഞുകാലങ്ങളില്‍
പരസ്പരം പുതച്ചുറങ്ങുകയാവും.
അവളുടെ കണ്ണുകളില് ഞാന്‍ പ്രണയം നെയ്യുന്വോള്‍
ഇലയനക്കം കേള്‍പ്പിക്കാതെ പടര്‍പ്പിനുള്ളില്‍
ഇര വിഴുങ്ങിയായ് നീ ഒളിച്ചിരിക്കരുത്...
കണ്ണിമ പൂട്ടാതെ ഞങ്ങള്‍
കാവല്‍ നില്‍ക്കുന്ന പ്രണയത്തെ നീ കണ്ടു പോകരുത്...
മിണ്ടാതിരുന്നാല്‍ നിശ്ബ്ദത ഉണ്ടാവുമോ...?
Posts
